Οι διαδικτυακές σχέσεις αναζωογονούν ή πληγώνουν;

“Παρηγοριά του εαυτού μας” είπε με σθένος η Α. , είναι η ψευδαίσθηση ότι έχουμε «επαφές», η ασφάλεια της απόστασης και η άρνηση για το ρεαλιστικό κυνηγητό,  συνεχίζω, συμφωνώντας μαζί της. Ο φόβος της αποτυχίας ίσως. Είναι ανώνυμο, δεν θα εκτεθώ σκέφτονται οι περισσότεροι. Η αλήθεια είναι ότι καλύπτουν δεν αναζωογονούν. Πληγώνουν. Όταν φτάσεις στο σημείο να σε απορρίψει κάποιος χωρίς να έχει δει ποτέ την μορφή σου, πετυχαίνεις μια τεράστια «ωραιότατη» ματαίωση και ενισχύεις την αίσθηση του ανεκπλήρωτου. Ούτε από κοντά δεν είσαι αρεστή ούτε από «μακριά»? 

Γιατί τις κάνουμε όμως; Ο καθένας έχεις τους λόγους του. Θα μπορούσανε να είναι και οικονομικοί λόγω της εποχής που διανύουμε. «Δεν έχω χρήματα να βγω και πληρώνω μια σύνδεση στο ιντερνέτ έτσι κι αλλιώς οπότε μου έρχεται κουτί!». Οι άνθρωποι είμαστε ευφυέστατοι στο να βρίσκουμε δικαιολογίες και αιτίες αντί για λύσεις. Γιατί όμως;! Πολλές ανασφάλειες λόγω άσχημων εμπειριών του παρελθόντος στη ζωή μας με αποτέλεσμα να διαλέξουμε τις εύκολες λύσεις στα μελλοντικά μας σχέδια. 

Είναι ανώδυνο να φοράς πιτζάμες και σιδεράκια και να παρουσιάζεις τον εαυτό σου ως Marilyn Monroe (αισθησιακή, μοιραία, ωραία). Κοιμάσαι με την αίσθηση ότι «και σήμερα άρεσα πολύ!». Την επόμενη μέρα φοράς τη μάσκα και συνεχίζεις, γίνεσαι μια άλλη, επιτυχημένη επαγγελματίες με μεταπτυχιακό στο Στρασβούργο… Πολλές μέρες περνάνε.. και αρχίζεις και ψάχνεσαι. Όχι για το επόμενο cyber date ή cyber sex, αλλά για μια αγκαλιά, για έναν πρωινό περίπατο. Σου είναι τόσο δύσκολο να περνάς τις γιορτές μόνη. Στον περίγυρό σου υπάρχουν οικογένειες, γνωστοί που έχουν φίλους, σχέδια για το καλοκαίρι. Εσύ; Κάνε μια παύση εδώ όμως.

Ας μιλήσουμε για τις σχέσεις. Οι διαδικτυακές σχέσεις υπάρχουν, συμβαίνουν συχνά. Περισσότερο είναι χειριστικές και έχουν ως στόχο το σεξ. Όχι το cyber sex αλλά την πραγματική ανθρώπινη επαφή. Και είναι μοτίβο, ένα μοτίβο που ακολουθούν πολλοί σε ελληνικά site ώστε να βρούνε την επόμενη κοπέλα και την κοπέλα μετά από την αυτήν, και την επόμενη ώστε να συνεχίσουν τους ρυθμούς της «διαιώνισης» του είδους τους (και αντίστροφα, οι γυναίκες απελευθερωμένες πλέον ψάχνουν ικανοποίηση στον έναν άνδρα μετά τον άλλον).

Η Ελλάδα έχει μείνει πίσω στην «ενημέρωση» των πολιτών της. Ας παραθέσουμε το παράδειγμα της Αμερικής. Στην Αμερική υπάρχουν σελίδες για ραντεβού, για διαδικτυακό και μη, που όμως όλοι ελέγχονται. Επίσης, στο εξωτερικό έχουν και το καταπληκτικό σύστημα παρακολούθησης και «έκθεσης» προσωπικών δεδομένων προς αποφυγή μη αναστρέψιμων καταστάσεων (σε μεγάλο ποσοστό) όπως οι περιπτώσεις με παιδεραστές ή τα ψυχικά ασθενή άτομα. (Ας μην ξεχνάμε και χωρίς να θίξουμε τίποτα περαιτέρω, ότι υπάρχει μια λίστα με όλους τους ποινικά διωκόμενους που αναφέρεται η ακριβής διεύθυνση τους).  Μπορεί ο Αμερικανός πολίτης να ψάξει στην διαδικτυακή πύλη τα στοιχεία του ανθρώπου που τον ενδιαφέρει, που έχει γνωρίσει σε dating site και να δει τα πάντα, από ποινικό μητρώο έως κλήσεις και σπουδές που έχει κάνει.

Αυτά όμως συμβαίνουν μόνο στο εξωτερικό δυστυχώς. Ωραία μελετημένο σύστημα που βολεύει τις εκεί νόρμες. Τι μπορούμε να κάνουμε με το εδώ; Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι αυτός που μας μιλάει και που ερωτευόμαστε μέρα με τη μέρα.. πως είναι αυτός που νομίζουμε; Μας παρουσιάζουν τους εαυτούς τους ιδανικούς, χωρίς ανασφάλειες, και γεμίζουν εμάς με ανασφάλειες. Φυσικά και υπάρχουν σχέσεις που έχουν δημιουργηθεί μέσω τεχνολογίας, κάποιες καρποφόρησαν σε μετέπειτα χρόνο και άλλες όχι. Τόσο απλά. Κάποιες κατέληξαν με εξαφάνιση του ενός από τους δύο και μερικές ήτανε η αφετηρία στο να δημιουργηθεί μια οικογένεια και πλέον δηλώνουν πανευτυχείς. 

Η πικρή αλήθεια είναι όπως ότι πληγωνόμαστε χωρίς λόγο και δεν ζούμε. Άλλο η ενημέρωση για τα δρώμενα και εντελώς διαφορετική η ζωή σε ένα κουτί. 

Είναι καθαρή επιλογή του καθενός εάν θα επιλέξει να βγει, να προσπαθήσει, να δημιουργήσει, να ζήσει! Θα πονέσεις, θα μάθεις, θα αποκτήσεις εμπειρίες αλλά θα είσαι εκεί. Να στηρίξεις τους αληθινούς φίλους, να διεκδικήσεις μια θέση στη παρέα, μια θέση στην καρδιά του/της συντρόφου, με όρους ανθρώπινους, καθημερινούς. Πρέπει να είσαι «εκεί» για να εκτιμηθεί η παρουσία σου στις ανθρώπινες σχέσεις και να υπάρξουν άτομα να σε ψάξουν όταν «χαθείς» στις σκέψεις σου ή στον κόσμο σου.

Ο χειρότερος εχθρός είναι ο εαυτός μας. 

Τα υπόλοιπα είναι εμπειρίες. 

Εάν λοιπόν δεν θέλεις να είσαι απλά θεατής στις ζωές των άλλων μπορείς να διεκδικήσεις μια θέση στη καρδιά τους.

Η άποψη σας:

«Δεν μου αρέσει. Χάνεται η σωστή επικοινωνία.» Σάββας

«Δεν θα απαντούσα σε μια άγνωστη.» Θωμάς

«Τραγικό, ψεύτικο. Δεν υπάρχει.»  Κώστας

«Δεν βγαίνει ποτέ σε καλό.» Εμμανουέλα

«Είναι πολύ επικίνδυνο. Μια κοπέλα βιάστηκε στο παρελθόν από γνωριμία μέσω διαδικτύου» Αθηνά

«Σπάνια μια τέτοια γνωριμία να βγει σε καλό. Το σεξ μπορείς να το βρεις και αλλού. Είναι φτηνή απομίμηση της πραγματικής ζωής». Χριστίνα

«Δεν είναι καν τρόπος για φλερτ. Τα στοιχεία και οι φωτογραφίες είναι ψεύτικες και δεν μπορείς να εμπιστευτείς κανέναν.» Θανάσης και Θωμάς

«Απρόσωπο. Τελεία και παύλα.» Μανόλης

«Το έκανα. Γνωριστήκαμε, κάναμε σχέση, βρεθήκαμε.. και έπεσα από τα σύννεφα. Από τα λάθη μερικές φορές μαθαίνεις πολλά. Σκέτη απογοήτευση…» Θάλεια 

Συγκυριακά όλες οι απαντήσεις ήτανε αρνητικές, και θεωρώ ότι πρέπει να επαναληφθεί σε μεγαλύτερο κοινό ώστε να υπάρξει ένα σωστό δείγμα καθότι γνωρίζω από περιπτώσεις πελατών ότι έχουν υπάρξει και θετικές εμπειρίες.