“Παρένθετη μητρότητα και μελλοντικοί γονείς. Ένα πολυδιάστατο φαινόμενο με ηθικά, νομικά, ψυχολογικά και κοινωνικά ζητήματα.”
Η παρένθετη μητρότητα είναι ένα πολυδιάστατο φαινόμενο και η πρακτική της τεχνικής αυτής εγείρει πολύπλοκα ιατρικά, ψυχολογικά, νομικά, ηθικά και κοινωνικά ζητήματα.
Τόσο ο ρόλος της παρένθετης* -κυοφόρος ή φέρουσα-, όσο και ρόλος της γυναίκας που επιθυμεί ένα παιδί εγκυμονούν κινδύνους ψυχολογικής φύσεως. Αρχίζοντας από το προφανές, ο φόβος της αποτυχίας γίνεται εμμονικός όσο γίνονται προσπάθειες απόκτησης παιδιού χωρίς θετικό αποτέλεσμα. Το φαινόμενο «παιδί πάση θυσία» είναι αποτέλεσμα που παρατηρείται στις γυναίκες που προσπαθούν να αποκτήσουν παιδί με τις νέες μεθόδους αναπαραγωγής. Είναι δύσκολη η συνειδητοποίηση ότι δεν έχουν τον πλήρη έλεγχο, σε συνδυασμό ότι η επιθυμία ενός παιδιού δεν σημαίνει και αυτόματα η απόκτηση του, δημιουργεί ένα κλίμα πένθους, βιώνοντας τα στάδια σε υποκειμενικό και προσωπικό επίπεδο.
Οι τραυματικές εμπειρίες των ζευγαριών που προσπαθούν καιρό να αποκτήσουν απογόνους μπορεί να τους δημιουργήσει την επιθυμία να εμπλακούν υπερβολικά στη ζωή της φέρουσας, με σκοπό και στόχο να αποτρέψουν τους υπαρκτούς αλλά και φανταστικούς κινδύνους που ενδεχομένως να χρειαστεί να αντιμετωπίσει η φέρουσα, όπως αποβολή, πρόωρο τοκετό ή προβλήματα στην υγεία του εμβρύου/παιδιού. Προτείνεται πριν να ξεκινήσουν τη διαδικασία με τη φέρουσα (για μεγαλύτερα ποσοστά ομαλότερης συνεννόησης και «συνεργασίας» με φέρουσες που ήδη γνώριζε το ζευγάρι πριν αρχίσει τη διαδικασία), να μπούνε όρια και να διευθετήσουν τυχόν απορίες.
Η περίπτωση της Σάρα να μπορέσει να ζήσει με τον Αβραάμ και την Άγαρ έχοντας αποκτήσει οι δυο τους ένα παιδί αγγίζει τα ψυχολογικά κοινωνικά ζητήματα, δηλαδή το κόστος να μη γνωρίζουμε ακριβώς τη ψυχική υγεία πριν και μετά τη διαδικασία της παρένθετης μητρότητας, τους τρόπους που επηρεάζονται όλοι ψυχοσυναισθηματικά και κοινωνικά.
Ηθικά, δεν είναι ξεκάθαρη πάντα η προέλευση και τα κίνητρα της παρένθετης μητέρας, με κίνδυνο να έχει εξαναγκαστεί συναισθηματικά ή οικονομικά (πέρα από το νόμιμο μηνιαίο εισόδημα λόγω απουσίας της παρένθετης από την εργασία της) ώστε να αναλάβει το ρόλο αυτό.
Το ιατρικό σκέλος, εγείρει ερωτήματα για την υγεία (ψυχολογία) της παρένθετης μητέρας όσο και του/των παιδιών που κυοφορεί καθώς και του/των γονέων που επιθυμούν να αποκτήσουν παιδί.
Η διαδικασία της κυοφόρησης μέσω παρένθετης μητρότητας είναι νόμιμη σε πολλά κράτη συμπεριλαμβανομένου και της Ελλάδας, του Ισραήλ (1997), όπως επίσης και σε Δανία, Φιλανδία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ισπανία και στο Βέλγιο (2007). Στην Ολλανδία ενώ απαγορευόταν η παρένθετη μητρότητα, μια οργάνωση καρκινοπαθών άλλαξε τα δεδομένα μετά από οκτώ (8) χρόνια προσπαθειών (η προσπάθεια άρχισε το 1986 μέχρι το 1994 όπου και εγκρίθηκε).
Ο ψυχισμός της μητέρα που κυοφορεί αναγνωρίζεται από τον Καναδά ότι προκαλεί μεγάλο ψυχολογικό κόστος. Αυτός ο πολύ σοβαρός ψυχολογικός παράγοντας για τη μητέρα με μεγάλο ψυχικό κόστος, επιτρέπει στην παρένθετη μητέρα να αποφασίσει η ίδια εάν θα κρατήσει το παιδί αφού γεννηθεί. Τον ίδιο διακανονισμό ακολουθούν και κάποιες πολιτείες των Ηνωμένων Πολιτειών, Αυστραλία, Ρωσία, Ουκρανία Γεωργία και Ινδία (στην Ινδία έχει αναπτυχθεί ένα δίκτυο «βιομηχανίας της παρένθετης μητρότητας).
Οπότε αν και η παρένθετη μητρότητα φαντάζει ενδεχομένως μια εύκολη και εφικτή λύση, υπάρχουν πολλές πτυχές που πρέπει να “μπούνε σε σειρά”. Με τη βοήθεια ιατρών και ειδικών ψυχικής υγείας (γνώστες και οι δύο του αντικειμένου), μπορούν να βοηθήσουν τα μελλοντικά ζευγάρια στο να έχουν μια σωστή σφαιρική και εμπεριστατωμένη ματιά για όλη τη διαδικασία, πριν την υλοποίηση αυτής.
Εαν έχεις απορίες για την παρένθετη μητρότητα ή είσαι μελλοντικός γονέας που χρειάζεται καθοδήγηση, μπορείς να μιλήσεις με την online ψυχολόγο σου. Κλείσε μια συμβουλευτική συνεδρία.
*Ορισμός παρένθετης: Η παρένθετη μητρότητα «είναι η μέθοδος τεχνητής αναπαραγωγής, επιτρεπόμενη κατόπιν δικαστικής άδειας, με την οποία μια γυναίκα κυοφορεί και γεννά (φέρουσα ή κυοφόρος ή παρένθετη μητέρα) ύστερα από εξωσωματική γονιμοποίηση και μεταφορά γονιμοποιημένων ωαρίων με χρήση ωαρίων ξένων προς την ίδια για λογαριασμό μια άλλης γυναίκας, που επιθυμεί να αποκτήσει παιδί αλλά δεν μπορεί να κυοφορήσει για ιατρικούς λόγους (λόγω διαφόρων προβλημάτων όπως λ.χ. καρκίνος της μήτρας). Απαιτούμενες προδιαγραφές είναι η σωματική και ψυχική καταλληλότητα καθότι στην Ελλάδα η παρένθετη μητρότητα θεωρείτο αλτρουιστική και όχι εμπορική διαδικασία».
