Συμβουλές για το πως να ζήσω τη ζωή μου. Ευχαριστώ, δεν θα πάρω.

Γονείς, αδέλφια, φίλοι, εργοδότες .. γνωστοί. Όλοι ενδεχομένως να θέλουν το καλό σου και είναι στη φύση σου να εξωτερικεύεις προβληματισμούς και να κάνεις γκάλοπ για να πάρεις μια απόφαση, μικρή ή μεγάλη.

Είναι αυτός όμως ο σωστός τρόπος να διαχειρίζεσαι τη ζωή σου;

Αξίζει να περπατάς στα βήματα των άλλων εκ του ασφαλούς για να ανήκεις;
Συμφωνώ, μια συζήτηση με έναν φίλο είναι χαλαρωτική. Όταν νιώθεις πως σε καταλαβαίνουν οι γονείς σου είναι λυτρωτικό..
Ψάχνεις επιβεβαίωση πως τα κάνεις καλά. Εάν οι λύσεις που ζητάς ταιριάζουν με τις λύσεις που σου προσφέρουν τρίτοι νιώθεις ότι κάνεις το σωστό.

Και εάν δεν είναι ακριβώς έτσι τα πράγματα;
Εάν και λέω εάν, για να πας μπροστά στη ζωή σου πρέπει να διαφοροποιηθείς από τις αποφάσεις που θα έπαιρναν τρίτοι εφόσον βρισκόντουσαν στην ίδια κατάσταση με σένα;
Εάν για να βρεις τον δρόμο σου πρέπει να χαράξεις δικό σου μονοπάτι;

Για να αφήσεις το δικό σου στίγμα στον κόσμο, πρέπει να μπορείς να ζήσεις με τις επιλογές σου. Να μπορείς να υποστηρίξεις τις πράξεις σου. Να ζεις για σένα για να σου αρέσει η καθημερινότητα σου. Να είσαι παραγωγικός γιατί πραγματικά επέλεξες .. τις επιλογές σου. Τις δικές σου επιλογές.

Όλοι θα έχουν άποψη και η ομορφιά του να έχεις αληθινούς ανθρώπους δίπλα σου είναι να σέβεσαι την άποψη τους, να σέβονται τη δική σου και να συμφωνείται ότι διαφωνείτε που και που… Δεν είναι όλες οι λύσεις ίδιες για όλους.
Χάραξε τον δικό σου δρόμο.